فک کنم همه غر هامو تا الان اورذم اینجا.

اقا شاید تنها انگیزه من واسه اومدن به اینجا فقط تنها انسانی باشه ک گاهی گذرش به اینجا میافته ( بیابون لوته انگار )
و اضافه کنم دلیل دیگه اشم احتمالا گوگله که اسم وبلاگ منو صدر همه بلاگ ها میندازه و غرق لذتم میکنه

خب گاهی که نمیام واسه اینه  وقتی حالم خوبه اه و ناله و غری نیست و دل پری ندارم واسه نوشتن ولی در کل 

زندگی شیرین است
     زندگی تلخی نیست
     تلخی زندگی ما همچو شهد شیرین است
     من و تو می دانیم

این روزها خوب میگذرن یعنی دقیقا روزهایی ک اقای عزیز شیفت شب وظهر ان من با خیالی اسوده اینور و اونور ولوو ام

حالا بیچاره اینجوری نیست نزاره جایی برما نـــــــــــــــــه اصـــــــــــــلا

تازه خودش منو میبره ولی خب .

خودم خودمو زندانی کردم انگار .

اصلا هرچی زن ها نالیدن شما بدون شک بدون مقصر خود خود خودشونن به نظرم مرد ها اگه معتاد و دست بزن و بد اخلاق نباشن مرد ارزو های هر دختری ان

و این وسط اگه دختری بناله فقط و تنها خودش مقصره .

البته این نظر منه ها

حالا کار نداریم که

ماها درسته اشتباه میکنیم ولی تقصیر خودتون بود

بیچاره اقای عزیز هیچ وقت نمیتونه منو مقصر کنه مثلا دیشب بهم گفت چرا هرچی میگم پاشو بریم خونه پا نمیشی میخوای دیگه نزارم بری خونه مامانت ؟؟؟؟؟    

منم بهش گفتم یادته خونه عموت گفتم پاشو اصلا نگامم نکردی ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ ؟ 

هیچی دیگه خلع صلاحش کردم با یه فن فیلتابی حرفه ایــــــــــــــــــــــــــی (البته نمیدونم کشتی چه ربطی به صلاح داشت ولی کلــــــــــــــــــا 

تقصیـر خودش بود

خب دیگه من برم شعر سهرابو ک اون بالا یه تکه شو گذاشتم،  تو ادامــــــــــــــــــه مطلب کامل میزارم خواستی بخونــــــــــــــ

فعلا خدا سهـــــــــــــــــــــرابـــــــــــــــــــــــــ 

اینهمه اتفاق من از کجاش باید بگم؟؟؟

کابوس شب ها هم تموم شد

مادر بودن سخت ترین نسبت دنیاست